autor: Sara Slijepčević

Velika realka- škola za mušku omladinu

U početku je škola bila rezervisana samo za mušku omladinu, a učenice su stekle pravo da je pohađaju tek 1912. godine, kao vanredni, odnosno 1919. godine kao redovni đaci.

Građena je u renesansnom stilu i konačan izgled dobila tek 1929. godine. Velika realka je naišla na prve probleme za vrijeme njemačke okupacije 1942. godine kada su učenici i profesori morali da napuste učionice. Već 1945. godine, za vrijeme borbe protiv fašističkog okupatora, saveznici su nenamjerno bombardovanjem oštetili zgradu. Ubrzo su oštećenja popravljena i mladost se vratila u zgradu!

Međutim, ova velika, lijepa građevina nije uspjela da „preživi“ razorni zemljeotres 1969. godine. Stručnjaci su procijenili da je sanacija nemoguća, te je hram znanja potpuno srušen 1970. godine.

Naredne četiri godine đaci su se „snalazili za znanje i diplomu“. Cijela tadašnja Jugoslavija i dobar dio svijeta priskočili su u pomoć.

Crvene cigle

Na mjestu nekadašnje Medicinske škole, u ulici Zmaj Jovinoj, izgrađen je novi, moderan objekat od crvene cigle koja je danas zaštitni znak Gimnazije i gimnazijalaca. Petnaestog januara 1972. godine svečano je otvoren, a đaci su nastavili normalno školovanje u Banjaluci.

Najsrećnijim razdobljem Gimnazije smatra  se period od 1945. do 1992. godine. Broj učenika se povećavao iz godine u godinu, svi predmeti su bili pokriveni stručnim kadrom, mladići i djevojke uživali su u bezbrižnoj mladosti kroz učenje i vanškolske aktivnosti.

Godine 1992. počinje u BiH veliki građanski rat. Rad Gimnazije je ponovo otežan, ali se već 1996. godine po završetku sukoba, normalizuje.

Poznati i ugledni gimnazijalci

Gimnazija se tokom cijelog svog postojanja ponosila svojim đacima, a i onim svojom školom. Teško ih je nabrojati sve, ali poseban ponos banjalučke Gimnazije su: Veselin Masleša; dr Bokonjić Risto, dr Čubelić Tvrtko, dr Milanović Branko, dr Ivanić Mladen; Milošević Vlado i Smiljanić Radmila; Nikolić Božidar, Berber Mersad, Spremo Jovana; Golić Momo i Boro, Trajkovski Lena, Šipka Snežana; Savić Rade, Tošić Milan- Prle i mnogi drugi.

Biti đak Velike realke podrazumijevalo je poštovanje strogih pravaila- učenici su nosili posebne kape sa brojem razreda (odlikaši su imali i dodatne oznake), a kretanje učenika bilo je ograničeno do sedam ili osam sati uveče.

Danas ne postoje tako stroga pravila ponašanja, ali njeni učenici je i dalje poštuju kao instituciju i vole kao mjesto gdje su proveli četiri najljepše godine života!

(www.gimnazijabanjaluka.org)