Prema laudaciji dekana Plymouth College of Art prof. Andrewa Brewetona, „priznanje je najznačajniji oblik javnog priznanja koji Plymouth College of Art može ponuditi za visoka dostignuća u savremenoj umjetničkoj praksi ili za rad koji je kroz kreativnu praksu imao transformacijski uticaj na život zajednice, a posebno na život mladih.”

Ovo je sedma godina u kojoj Plymouth College of Art dodjeljuje ovo priznanje, nakon utemeljenja 2013. kada je dodijeljena Albertu Irvinu, članu Kraljevske akademije umjetnosti, eminentnom britanskom apstraktnom slikaru.

Foto: Pip Raud, Plymouth College of Art: Amila Ramović na dodjeli priznanja

Dosadašnji dobitnici su bili: kipar Richard Deacon, član Kraljevske akademije umjetnosti, modna dizajnerica Katie Greenyer, kulturni producent Peter Jenkinson, francuski umjetnik Antoine Leperlier, muzički producent i kurator Tobiasz Gorniak, Sir John i Lady Frances Sorrell koji vode Fondaciju Sorrell, te Sir Nicholas Serota, bivši direktor Muzeja Tate, a sada predsjedavajući Arts Council of England.

Ovo priznanje Amili Ramović dolazi nakon dvije decenije rada u internacionalnim prostorima produkcije i obrazovanja u oblasti savremene umjetnosti.

Nakon studija teorije i pedagogije muzike na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Sarajevu, započetog pod opsadom Sarajeva (mentor prof. dr. Ivan Čavlović, emer.), Amila Ramović se 2000. godine priključila projektu Ars Aevi za Muzej savremene umjetnosti Sarajevu. 2001. godine postala je koordinatorica programa, a od 2005. do 2017. godine bila je izvršna direktorica Fondacije Ars Aevi.

Kao izvršna direktorica Ars Aevi učestvovala je u koordinaciji procesa priprema za izgradnju Muzeja savremene umjetnosti Ars Aevi prema projektima Renza Piana, te u aktivnostima na zaštiti i prezentaciji Kolekcije Ars Aevi.

Organizovala je desetine izložbi i projekata iz oblasti savremene umjetnosti (među njima umjetnika kao što su Pistoletto, Irwin, Buren, Kosuth, Kounellis, Bassiri, Hadžifejzović, Bajević) i bila kustosica izložbi renomiranih bosanskohercegovačkih i internacionalnih umjetnika, među njima samostalne izložbe Brace Dimitrijevića na Venecijanskom bijenalu 2009. i u Sarajevu 2010, grupe Sing Sing u Centru Spazio Gerra u Reggio Emilia 2000, u Sarajevu 2011. i u Muzeju moderne umjetnosti u Saint Etienneu u 2012, John Cage: Happy New Ears u Sarajevu 2013, Petera Ablingera u Sarajevu 2014, te Memories in Stone (s Amilom Buturović, Azrom Akšamija, Veliborom Topićem i Addisom Fejzićem) u Zemaljskom muzeju 2018. godine.

Foto: Pip Raud, Plymouth College of Art: Amila Ramović na dodjeli priznanja

Od 2012. godine članica je ICOM-ovog komiteta za kolekcije i muzeje savremene umjetnosti CIMAM.

Doktorirala je 2015. godine u oblasti muzikologije, s fokusom na tretmanu zvuka u savremenim umjetničkim praksama (mentor akademik Nikša Gligo). 2007. godine izabrana je u zvanje višeg asistenta, a 2015. godine docenta na Odsjeku za muzičku teoriju i pedagogiju Muzičke akademije Univerziteta u Sarajevu, gdje predaje aspekte savremene muzike i analizu muzičkog djela.

Od 2016. godine izabrana je za docenticu na predmetu „Muzika“ na Akademiji scenskih umjetnosti Univerziteta u Sarajevu. Od 1997. je članica, a od 2017. predsjednica Muzikološkog društva FBiH. Od 2019. članica je International Musicological Society.

Bila je izvršna direktorica Sarajevo Chamber Music festivala i instituta od 2012. do 2017. godine, realiziranog u Sarajevu u saradnji između Manhattan String Quarteta i Muzičke akademije u Sarajevu. Utemeljiteljica je programa Sarajevo Sonic Studio, s učešćem niza mladih kompozitora Balkana i vodećih internacionalnih kompozitora kao što su Heiner Goebbels, Philipe Manoury, Peter Ablinger i Vinko Globokar. S Damirom Uzunovićem i Aleksandrom Hemonom suosnivačica je i članica prve direkcije Internacionalnog festivala književnosti Bookstan: No East, No West.

Godine 2015. priključila se timu film.factory, neortodoksnog i visokouticajnog internacionalnog edukativnog programa u oblasti filma koji je u Sarajevu utemeljio Béla Tarr od 2011. do 2016. godine. S Tarrom je nastavila saradnju kao jedna od kustosica izložbe Till the End of the World u Muzeju Eye u Amsterdamu 2017. godine, koju je posjetilo preko 40.000 posjetilaca, te najrecentnije, prostorno specifičnog intermedijskog umjetničkog projekta Missing People, u kojem je učestvovalo 250 bečkih beskućnika, na Wiener Festwochen 2019. godine.

Izvor: Radiosarajevo.ba