Poštujući Dejtonski mirovni sporazum,
Prihvatajući u potpunosti rješavanje svih nesporazuma u društvu
mirnim i političkim sredstvima, na principima razumijevanja i demokratije,
Uvažavajući princip slobodnog izražavanja interesa svakog naroda
i njegove političke volje,
Na osnovu inicijative Boračke organizacije Republike Srpske,
DEKLARACIJA O UZROCIMA, KARAKTERU I POSLJEDICAMA TRAGIČNOG ORUŽANOG SUKOBA U BOSNI I HERCEGOVINI OD 1992. DO 1995. GODINE
1. Narodna skupština Republike Srpske smatra da Bosna i Hercegovina može opstati samo dogovorom njena tri konstitutivna naroda i dva entiteta, poštujući Dejtonski mirovni sporazum.
2. Narodna skupština konstatuje da, u ocjenjivanju događaja iz prethodnog rata, nema dovoljno objektivnog, uravnoteženog i ujednačenog pristupa svih strana u Bosni Hercegovini i van nje, a posebno kada je u pitanju kršenje međunarodnog ratnog i humanitarnog prava i odnos prema uzrocima, karakteru i posljedicama ratnog sukoba. Negativna kvalifikacija pojedinih događaja bila je osnova brojnih oblika satanizacije srpskog naroda.
3. Narodna skupština Republike Srpske smatra da je „tragični ratni sukob“ u Bosni i Hercegovini, na osnovu naučnih, stručnih i istorijskih kriterijuma i standarda imao karakter građanskog rata, sa visokim stepenom uključenosti međunarodnog faktora.
4. Narodna skupština Republike Srpske poziva strane u oružanom sukobu od 1992. do 1995. godine u Bosni i Hercegovini, na unapređenje i intenziviranje dijaloga, na bazi činjenica i međusobnog poštovanja, u cilju kvalifikovanja karaktera, sadržaja i posljedica „tragičnog ratnog sukoba“.
5. Narodna skupština Republike Srpske konstatuje da presude izrečene od strane Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju (MKSBJ) nisu doprinijele pomirenju i utvrđivanju istine o ratnim sukobima u regionu. Narodna skupština ističe da MKSBJ u svom mandatu sudi samo pojedincima za počinjena krivična djela, a ne može izricati kolektivne presude narodima, organizacijama ili vladama.
6. Narodna skupština Republike Srpske traži od Generalne skupštine Ujedinjenih nacija, kao osnivača Suda u Hagu, da izvrši reviziju njegovog rada koji je svojim činjenjem ili nečinjenjem omogućio (1) da nepravda u Sudu ima etničke karakteristike; (2) da nestanu i dokazi ili da se na dokazima ne insistira, (3) da budu ubijeni svjedoci ili da se svjedocima (odbrane) onemogući da svojim iskazima poremete proces, (4) da srpske žrtve nemaju satisfakciju i (5) da se ne čini dovoljno da bi se razobličila pozadina ratnog sukoba i učesnika u njemu, odnosno da se utvrdi istina.
7. Narodna skupština Republike Srpske izražava nezadovoljstvo radom Suda i Tužilaštva Bosne i Hercegovine na slučajevima počinjenih ratnih zločina iz razloga što:
(1) Tužilaštvo Bosne i Hercegovine do sada, i pored podnesenih prijava i policijskih izvještaja, nije podiglo optužnice za mnogobrojne počinjene zločine nad srpskim stanovništvom u Bosni i Hercegovini,
(2) Sud Bosne i Hercegovine neustavno i protivno Evropskoj konvenciji o ljudskim pravima, u suđenjima za ratne zločine, retroaktivno primjenjuje Krivični zakon BiH iz 2003. godine i to samo za pripadnike srpskog naroda, dok prema pripadnicima drugih naroda postupa u skladu sa Evropskom konvencijom o ljudskim pravima, primjenjujući Krivični zakon SFRJ, koji je i bio na snazi u vrijeme izvršenja krivičnog djela.
8. Narodna skupština Republike Srpske traži reviziju svih izrečenih sudskih presuda, primjenom Krivičnog zakona BiH iz 2003. godine u procesima suđenja za ratne zločine.
9. Narodna skupština Republike Srpske traži od pravosudnih organa u Bosni i Hercegovini da se procesuiraju ratni zločini počinjeni nad srpskim narodom od strane regularne vojske Hrvatske na prostorima Bosne i Hercegovine.
10. Narodna skupština Republike Srpske zahtijeva vraćanje Republici Srpskoj dokumentacije koja je odnesena i predata Međunarodnom krivičnom sudu za bivšu Jugoslaviju, a u vezi sa predmetima koji su protiv građana Republike Srpske vođeni i pravosnažno okončani pred ovim i sudovima u Bosni i Hercegovini.
11. Narodna skupština Republike Srpske zahtijeva od Vlade Republike Srpske, gradova, opština, javnih preduzeća i privrednih društava da značajnije finansijski podrže Fond za pravnu, materijalnu i drugu pomoć optuženim za ratne zločine i njihovim porodicama.
12. Narodna skupština podržava i zahtijeva dalji rad institucija Republike Srpske na istraživanju i procesuiranju ratnih zločina u periodu od 1991. do 1995. godine i traženju nestalih lica.
13. Narodna skupština Republike Srpske najoštrije osuđuje i odbacuje sve pozive na ukidanje Republike Srpske i osporavanje njenog imena i postojanja.
(Frontal)
