autor: Srđan Šekara
Kada
je zaigrao za prvi tim River Plejta 1947. godine njegov tim je osvojio titulu
prvaka Argentine, a Alfredo Di Stefanoprvi put postao najbolji ligaški
strijelac. Ovaj podvig postigao je još dva puta u Kolumbiji, i čak pet puta u
Španiji.
Poslije velikog generalnog štrajka u Argentini, počela je
selidba najboljih fudbalera u druge južnoameričke zemlje. Di Stefano je
prihvatio poziv kolumbijskog Milijonariosa iz Bogote i na 294 utakmice postigao
267 golova. Osvojio je tri titule prvaka Kolumbije (1951, 1952 i 1953.).
U punoj snazi i velikoj formi sa 27. godina postao je član
Real Madrida 27. septembra 1953. godine. Januara 1961. godine proslavio je dva
jubileja: u susretu protiv Real Sosijedada odigrao je 400 utakmicu za Real i
postigao 350ti go. Na kraju je bio član najslavnije generacije kraljevskog
kluba koju je ovaj klub ikada imao, osvojio je sedam titula prvaka Španije (1955,
1957, 1958, 1961, 1962, 1963 i 1964.) i pet titula prvaka Evrope i to sve
uzastopno od 1956-1960.). Kao reprezentativac Španije odigrao je 31 utakmicu i
postigao 23 gola. Debitovao je 30. januara 1957. godine protiv Holandije (5:1),
a od dresa nacionalnog tima oprostio se na Svjetskom prvenstvu u Čileu 1962.
godine protiv Brazila (1:2).
Mario Kempes
Prvi put u istoriji svjetskog fudbala dogodilo se da jedan
igrač pobere sve lovorike na jednom svjetskom prvenstvu: titule svjetskog
šampiona, najbolji igrač u pobjedničoj ekipi, najbolji igrač svjetskog
šamoionata, najbolji strijelac i najdisciplinovaniji igrač. Ovo su trofeji koje
je osvojio Mario Kempes na Svjetskom prvenstvu 1978. u Argentini.
Utakmica finala ušla je u istoriju. Buenos Ajres, 25. jun
1978.
Argentina: Filjol, Oguin, Galvan, Pasarela, Tarantini, Ardiljes
(od 65 min. Larosa), Galjego, Kempes, Bertoni, Luke, Ortiz (od 74. min Hausman)
Holandija: Jongbled, Janse (od 72. min Šurber), Brands, Krol,
Portvlit, Han, V. Van der Kerkof, Neskens, R.Van der Kerkof, Rep (od 58. min
Numinga), Rensenbrink
Žestoka i neizvjesna borba. Kempes je u 38. minuti postigao
vodeći go i dugo se činilo da će to biti i konačan rezultat. Ali samo devet
minuta prije kraja utakmice, Portvlit je izjednačio. U posljednem minutu
utakmice Rensenbrink je pogodio prečku… Produžetak utakmice. Ko će biti novi
svjetski prvak? Stadion je u delirijumu. A onda junak najvećeg trijumfa u
istoriji argentinskog fudbala, Kempes ponovo stupa na snagu u 104. minutu i
postiže odlučujući pogodak. Deset minuta kasnije Bertoni je samo potvrdio
slavlje koje Buenos Ajres nije doživio, Argentina je pobjedila sa 3:1 i prvi
put osvojila najveći trofej svjetskog fudbala.
Kao najatraktivniji fudbaler Argentine, Kempes je za
rekordan transfer u istoriji argentinskog fudbala,od 600.000 dolara, prešao u
špansku Valensiju u ljeto i dvije sezone uzastopno bio najbolji ligaški
strijelac 1976/77. godine sa 24. pogotka, i 1977/78. sa 28 pogodaka.
Poslije Svjetskog prvenstva 1978. godine u Argentini, na
kome je njegova fudbalska zvijezda ušla u zenit, dobio je najveće priznanje u
karijeri: izabran je za najboljeg fudbalera Južne Amerike. Tada je potpisao i
novi trogodišnji ugovor sa Valensijom. Septembra 1978. godine primio je i
špansko državljanstvo (prezime Kempes je njemačkog porijekla, a majka mu potiče
iz porodice italijanskih doseljenika,ali je zadržao i argentinsko).
Kao član Valensije, najradosniji trenutak doživio je
prilikom finalne utakmice Kupa Španije 1979. godine, kada je sa dva gola srušio
veliki madridski Real.
Za boje reprezentacije Argentine odigrao je 43 utakmice i
postigao 20 golova. Debitovao je 23. septembra 1973. godine protiv Bolivije (1:0)
u La Pazu u kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo 1974., na kome je odigrao sve
utakmice za reprezentaciju Argentine, kao najmlađi učesnik ovog šampionata.
Poslije Svjetskog prvenstva 1978. godine, igrao je do 1979.
u Valensiji, a onda se vratio u Argentinu u slavni River Plejt, koji je u to
vrijeme sa klupe predvodio slavni Di Stefano.
Lav Jašin
Za fudbal SSSR-a značio je u svijetu više nego sve
reprezentacije ove zemlje i prije i poslije njega. U svom tradicionalnom crnom
dresu branio je na svim kontinentima. Ubrajaju ga među najbolje golmane svih
vremena, i on je bio prvi golman koji je proglašen za najboljeg fudbalera
Evrope 1963. godine.
Karijeru je počeo i završio u moskovskom Dinamu, čiji član
je postao sa 16. godina, igrajući odlično i hokej na ledu. Sa Dinamom je
osvajao nacionalno prvenstvo SSSR-a pet puta: 1954, 1955, 1957, 1959 i 1963., a
tri puta je osvajao Kup SSSR-a-1953, 1967 i 1970. Jedanaest puta proglašen je
za najboljeg fudbalera SSSR-a. Za reprezentaciju je debitovao 8. septembra
1954. godine protiv Švedske (7:0) u Moskvi i do 1967. godine kada se protiv
Grčke (4:0) oprsotio od reperezentacije branio 78 puta i primio 72 gola (prosjek
0.93).
Prvi veliki trofej osvojio je na olimijskom fudbalskom
turniru 1956. u Melburnu, na kome je primio u 7 utakmica samo jedan go, a
njegov tim je osvojio zlatnu medalju u finalu protiv Jugoslavije-1:0. Na prvom
šampiontau Evrope 1960. godine u Parizu osvojio je titulu prvaka Evrope, takođe
u finalu protiv Jugoslavije 1:0. Bio je učesnik na tri svjetska šampionta 1958,
1962 i 1966. Bio je i u Meksiku 1970.,ali nije ulazio u igru. Pošto je proglašen
za najboljeg fudbalera Evrope, Jašin je 23. oktobra 1963. godine branio go
svjetske selekcije protiv Engleske.
Od fudbala se simbolično oprostio u 41-oj godini na
spektakularnoj utakmici koja je u njegu čast organizovana 27. maja 1971
.godine, uz prisustvo asova kakvi su Mazurkijevič, Faketi, Gerd Miler, Bobi
Čarlton, Dragan Džajić…
