Završi se i ova zajebancija sa Bakirovom revizijom Međunarodnog suda pravde u Hagu. Znam reći ćete da nije primjereno da psujem, ali kako opisati sve ono što se ovih dana dešavalo u vezi toga?
Prvo su kolege Ivanić i Čović zajebavali kolegu Izetbegovića, jer mu nisu htjeli dati saglasnost za reviziju, a onda se Izetbegović zajebavao sa procedurama, Bošnjacima i posalo lažnog agenta Softića u Hag. Sve u svemu svi su se zajebavali na račun žrtava.
Elem, sva tri člana Predsjedništva BiH i Srbin, i Hrvat i Bošnjak su ovih dana obavezno naglašavali da im je istina najvažnija, ali….
Koliko je ovoj trojici, ali i ostalim političarima u BiH, stalo do istine i do žrtava najbolje pokazuju tri činjenice:
1. Još uvijek u Bosni i Hercegovini, dvadeset dvije godina poslije rata, ne postoji, niti planira da se napravi, registar žrtava zadnjeg rata, već to mora da radi Tokača i njegova nevladina organizacija.
2. Još uvijek u Bosni i Hercegovini se traži oko 7000 ljudi koji su ubijeni u ratu.
3. I dok se još uvijek traže kosti Srebreničana, opština Srebrenica sa srpskim gradonačelnikom na čelu, dodjeljuje skrivenom predsjedniku Srbije i pritajenom radikalu Aleksandru Vučiću „Plaketu sa zlatnim grbom opštine Srebrenica“ koja mu je dodijeljena za ogroman doprinos i pomoć oporavku i razvoju opštine.
Znam, nema logike, ali to vam je politika.
Ipak, meni je bilo veoma interesantno pratiti kako SDS, partija koja je bila na vlasti u Republici Srpskoj za vrijeme rata i koja je sada na vlasti na nivou Bosne i Hercegovine, komentariše ova dešavanja.
Prije nego što se vijest pojavila u medijima u 11h i 51 min., pojavio se tvit SDS-a u kojem se kaže:
„ХАГ ОДБАЦИО ЛЕГИТИМИТЕТ СОФТИЋА, ПАДА РЕВИЗИЈА“
Možda u ovoj rečenici čitate samo informaciju, možda osjećate dozu trijunfa i radosti, ali svakako ne možete da vidite bilo kakvu želju za istinom, pravdom i suočavanju sa prošlošću.
Nema spominjanja presude iz 2007. godine kada je taj isti sud presudio “da je Srbija prekršila obavezu da spriječi zločin genocida po Konvenciji u smislu genocida koji je počinjen u Srebrenici jula 1995”. Nema u tom tvitu ni riječi o bilo kakvog genocidu.
Potom je predsednik SDS-a, Vukota Govedarica, izjavio „da bi bar iz moralnih razloga član Predsedsjedništva BiH, Bakir Izetbegović trebao podneti ostavku.“
E, ovo me dotuklo. O kakvom moralu može da priča bilo ko iz SDS, pogotovo kada se radi o Srebrenici. Nikakvom, jer da su moralni kao što drugima to prebacuju ne bi:
• 10. jula 2010. godine, na svečanosti povodom obilježavanja 20. godina postojanja stranke, dodijelili “Petrovdansku povelju” osuđenima za ratne zločine Radovanu Karadžiću i Momčilu Krajišniku.
• 2012. godine postavili kao nosioca liste, na lokalnim izborima u Šamcu, Blagoja Simića čovjeka koji je proglašen krivim i osuđen na 15 godina zatvora, odležao 10, za pomaganje i podržavanje zločina progona, što uključuje nezakonito hapšenje i zatvaranje lokalnih Muslimana i Hrvata, njihovo držanje u neljudskim uslovima, korišćenje za prinudni rad i prisilno preseljenje nesrba iz opština Bosanski Šamac i Odžak od aprila 1992. do kraja 1993. godine.
• 30. avgusta 2013. godine SDS je organizovao doček Momčila Krajišnika na Palama. Čovjeka koji je prvostepeno je bio osuđen za zločine počinjene tokom rata nad nesrpskim stanovništvom u BiH na 27 godina zatvora, ali je žalbeno vijeće Haškog tribunala smanjilo kaznu na 20 godina.
Na kraju krajeva kada su ovako oduševljeno prihvatili „pad revizije“, bilo bi moralno da jednako tako prihvate i presudu istog suda u Hagu za „genocid u Srebrenici koje su počinile vojne i policijske snage Republike Srpske“ pod vođstvom SDS-a.
