Prenošenje blogova Srđana Puhala nije dozvoljeno bez pismenog odobrenja redakcije. (03.04.2021)
Početkom marta ove godine direktor Republičkog centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica Milorad Kojić izjavio je da su nad Srbima u Sarajevu počinjeni sistemski planirani zločini, koji se godinama zataškavaju. Kojić navodi da su, „prema do sada utvrđenim podacima, u 10 prijeratnih opština na području Sarajeva ubijena 6 264 srpska civila i pripadnika Vojske Republike Srpske, a 280 ih se još vode kao nestali.“
Ponukan tom izjavom, tražio sam podatke od Centra kojim rukovodi Kojić i naravno da ih nisam dobio, jer kao što rekoše sve piše u njihovoj publikaciji o žrtvama odbrambeno- otadžbinskog rata.
Pa pođimo redom.
Na spisku stradalih u odbrambeno- otadžbinskom ratu Republičkog centra za za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica nećete naći imena Anđelić (Nikole) Dubravka, Antulević (Lazara) Darka, Bajić (Milana) Janka, Bandić (Pera) Vlajka, Barišić (Petra) Slobodana, Belić (Branislava) Borisa, Bobot (Obrada) Dragana iako su svi oni Srbi, istina Srbi koji su poginuli na teritoriji grada Sarajeva kao vojnici Armije BiH.
Na tom spisku naći ćete imena Baričanin (Milovana) Zorana, Bekić (Branka) Anđelka, Belančić (Nikole) Zorana i Beronje (Lazara) Slavka, ali nećete naći podatak da su poginuli kao borci Armije BiH.
Prema podacima Mirsada Tokače na teritoriji deset prijeratnih opština grada Sarajeva poginulo oko 235 Srba vojnika Armije BiH.
U istoj toj publikaciji Kojićevog centra za istraživaje rata, ratnih zločina i traženja nestalih naći ćete imena Bogranović (Rajka) Predraga, Stamenković (Aleksandra) Sretena, Tanacković (Jovana) Vlatka, Amidžić (Miladina) Dejana, Andrić (Dušana) Miodraga, Arapović (Mića) Tanja, Ateljević (Milana) Milivoja, Babić (Spasoja) Boška, Bijić (Đovanija) Uroša, ali nećete moći pročitati da ih je ubila Vojska i policija Republike Srpske.
Istraživanje Mirsada Tokače kaže da je samo u sarajevskoj opštini Centar ubijeno, od strane Voske Republike Srpske, preko 500 srpskih civila.
Od Kojića i Republičkog centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica nećete moći čuti, iako je to njihov podatak, da je od ukupnog broja poginulih Srba u deset prijeratih sarajevskih opština, civilne žrtve čine 42,% ili 2700 osoba. Baš kao što nećete čuti koliko je tih srpskih civila ubijeno od strane Armije BiH, a koliko od strane Vojske i Policije Republike Srpske.
Tu i jeste kvaka.
Kada bi Kojić i ekipa broj od 6 264 stradalih Srba razdvojili na vojnike i civile, pa onda te vojnike razdvojili na pripadnike Vojska Republike Srpske i Armije BiH, a civile na one koje je ubila vojska Srba i vojska Bošnjaka, pojavila bi se neka veoma neugodnih saznanja i pitanja ondašnjim političkim i vojnim liderima Republike Srpske.
Zbog toga ovako predstavljeni podaci u publikaciji „Žrtve odbrambeno- otadžbinskog rata“ služe da se prikrije stvarno stanje o stradalim Srbima u deset prijeratnih sarajevskih opština, a sam broj od 6 264 stradalih treba da posluži kao alibi Srbima za sve ono što su radili Sarajevu za tri i po godine rata, a radili su svašta.
Prenošenje blogova Srđana Puhala nije dozvoljeno bez pismenog odobrenja redakcije. (03.04.2021.)
Stavovi izraženi u ovom tekstu su autorovi i ne predstavljaju nužno uredničku politiku portala Frontal
