Među životinjama koje bi dobile drugu šansu da hodaju Zemljom nalaze se
ptica dodo i paraket iz Karoline, zebra ravnica koja je nekada živjela u
Africi i koja je posljednji put viđena 1904. godine. Posljednji divlji
paraket ubijen je 1870. godine, dok je posljednji u zarobljeništvu umro
1883. godine.
Naučnici su na konferenciji životinje birali na osnovu nekoliko
kriterijuma, a diskutovalo se i o etičnosti njihovog ponovnog
oživljavanja.
Neki od kriterijuma bili su: Da li su te vrste bile poželjne na Zemlji?
Da li su imale neku poželjnu ekološku funkciju? Da li ih je
čovječanstvo voljelo?
Ono što je takođe bilo vrlo važno, bila je mogućnost njihovog ponovnog
uvođenja u ekosistem i koji su bili razlozi za njihovo nestajanje.
Proces vraćanja izumrlih vrsta uključuje uzimanje njihovog DNK i
njegovo sklapanje u pun genom koji se potom ubacuje u embrione ćelije iz
kojih je izvađen njihov DNK. Potom se traži odgovarajući živi surogat
kome će te ćelije biti ubrizgane i koji će ih roditi.
Naučnici iz Francuske i Španije prije deset godina uspjeli su da u
život vrate izumrlu vrstu divlje koze, ail je ona nažalost bila živa
svega 10 minuta.
Cijena ponovnog oživljavanja varira od vrste do vrste, ali se vjeruje da bi cifra mogla da iznosi više stotina hiljada dolara.
Ova ideja pojavila se nakon što su naučnici uz pomoć kloniranja pokušali da u život vrate jednu vrstu žabe.
(Glas Srpske/Frontal)
