U srijedu 17. jula ove godine Mirsad Tokača je na mreži X napisao da je u opštini Bratunac stradalo 127 srpskih civila.
Prema podacima Republičkog centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica Republike Srpske u periodu od 1992. do 1995. godine na teritoriji opštine Bratunac je poginulo oko 160 srpskih civila, a najveći broj njih oko 120 stradao je 1992. godine, znači u prvoj godini rata.
Da li se srpskim civilnim žrtvama u Bratuncu može i treba odati počast?
Delegacija predstavnika Evropske unije je smatrala da treba i oko toga ne bi trebalo da bude bilo kakve dileme, jer civilna žrtva je civilna žrtva i tu nema ali…
Ako pažljivo pročitate natpis na vijencu delegacije Evropske komisije vidjećete da na njemu vrlo jasno piše „U spomen svim nevinim žrtvama“, čak se ne spominje ni etnička pripadnost žrtava, ali pošto se sve dešava na groblju gdje se sahranjuju Srbi, neka bude da su odali poštu srpskim žrtvama.
Naravno, postavlja se pitanje da li je groblje u Bratuncu najbolje mjesto da se oda pošta ubijenim srpskim civilima?
U tom gradu postoji jedno groblje koje se zove Gradsko, a u okviru njega nalazi se Vojničko groblje i to se najbolje može vidjeti na plakatu od koji se nalazi na zvaničnom opštinskom sajtu.
Polaganje vijenca za srpske civilne žrtve ispred zgrade opštine, biblioteke, škole, stadiona, socijlističkog spomen parka ili bilo kojeg drugog objekta je potpuno besmisleno. Na kraju krajeva svaki od tih objekata je tokom rata mogao biti ili je bio (zlo)upotrebljen od strane Vojske i Policije Republike Srpske.
Da li to znači da onda u Bratuncu ne postoji mjesto gdje se ne može odati počast srpskim žrtvama?
Stvarno ne znam koje bi to adekvatnije mjesto bilo s obzirom da su na tom groblju sahranjene i neke od tih civilnih žrtava, a drugog obilježja nema.
U pravu je Suljagić kada tvrdi da je neposredno do mjesta gdje su Evropljani položili vijenac nalaze se zastave Republike Srpske i Boračke organizacije RS, ali to ne znači da su se delegacija poklonila vojnicima koji su mogli da učestvuju u genocidu u Srebrenici.
Budimo pošteni, ni jedan gest delegacije Evropske unije u Bratuncu nije to pokazao, niti nagovijestio.
- Da li je delegacija Evropske unije ovim gestom relativizovala, umanjila ili negirala genocid u Srebrenici? Nije.
- Da li je delegacija Evropske unije ovim gestom oslobodila odgovornosti političare, vojnike ili policajce osuđene za ratne zločine u i oko Srebrenice? Nije.
- Da li je delegacija Evropske unije ovim gestom umanjila, uvrijedila ili ponizila bošnjačke žrtve? Nije.
- Da li se srpskim civilnim žrtvama mogu opravdati srpski zločini i genocid nad Bošnjacima u i oko Srebrenice? Ne mogu.
Čemu onda tolika dreka?
Polaganjem vijenca „nevinim žrtvama“ predstavnici Evropske unije, možda po prvi put su javno prihvatili i priznali činjenice da su u i oko Srebrenici stradali i srpski civili što je za svaku pohvalu, bez obzira na bilo čiju ljutnju.
Bez prihvatanja da su pripadnici našeg naroda činili zločine, a ne samo oni drugi, nema nam puta ka pomirenju u Bosni i Hercegovini, svidjelo se to nekome ili ne. Bez poštovanja tuđih žrtava i prihvatranja sopstenih zločina nema pomiranje u Bosni i Hercegovini. Bez odavanja počasti svim nevinim žrtvama i prezira prema svim zločincima, nema pomirenja u Bosni i Hercegovini. Bez prihvatanja stotine sudskih presuda koje se tiču ratnih zločina, nama nema pomirenja.
A bez pomirenja nema Bosne i Hercegovine.
Prenošenje blogova i tekstova sa portala Frontal dozvoljeno je nakon isteka 48 časova od objave bloga ili uz pismeno odobrenje redakcije (18.07.2024.)
