Od kada je Savez za promjene ušao u vlast na državnom nivou, SNSD je putem tzv. javnog servisa Republike Srpske vodio tešku kampanju zasnovanu na, kako bi Dodik rekao,“izdaji” interesa Srpske. Savez za promjene je na RTRS-u tako postao izdajnička snaga, pa su bili u defanzivi od 2014. do danas, opravdavajući se kako ipak nisu ono što tvrdi SNSD.

Kvalifikacije koje su se protiv SzP-a koristile su bile: “Bakirovi Srbi”, “pioni SDA”, “sluge SDA i političkog Sarajeva” itd. Ipak, ako se pogleda istini u oči, ne može da se ne kaže da su navedene kvalifikacije, u najmanju ruku, licemjerne.

Zašto?

Pa zato što taj isti SNSD, pored toga što je sarađivao sa bošnjačkim političarima na državnom nivou od 2006 – 2014 (ali i prije toga), danas sklapa koalicije sa SDA i hrvatskim političkim partijama u velikom broju opština, praveći skupštinske većine na uštrb drugih “srpskih” stranaka. Prvenstveno na uštrb stranaka koje pripadaju Savezu za promjene.

U opštini Šamac, SNSD je zajedno sa HDZ 1990 i HDZ BiH napravio većinu i izabrao Đuru Ivanovića (kandidata ovih stranaka) na funkciju predsjednika Skupštine opštine, pored čijenice da je npr. SDS-ov kandidat Mirko Lukić izjavio da će dužnost predsjednika obavljati volonterski.

Dalje, predsjednik opštinskog odbora SNSD-a u Foči potpisao je koalicioni sporazum sa SDA o formiranju većine u lokalnom parlamentu. Pogađate, mjesto predsjednika Skupštine opštine pripalo je SDA, pored brojnih drugih srpskih partija.

Veoma čudna situacija dešava se i u Višegradu. Pored toga što je skupštinsku većinu formirao SNSD sa svojim partnerima iz SDA (pogađate, mjesto predsjednika SO ponovo pripalo Izetbegovićevoj stranci), novoizabrani predsjednik Skupštine Bilal Memišević je odmah nakon preuzimanja čela lokalnog parlamenta prekinuo sjednicu rekavši srpskim odbornicima da oni idu da popiju „kahvu“, a on će sjednicu nastaviti za jedan „sahatak“ kad otklanja džumu.

Žestok protest predstavnika SzP-a nije pomogao, u Višegradu se džuma morala otklanjati…

U Petrovcu, opštini koja pripada FBiH, ali sa većinskim srpskim življem, koaliciju su formirali SNSD i SDA, a pridružila im se Demokratska fronta.

Primjera ima još, ali naglašavam da ih ima i u Savezu za promjene.

Međutim, ako se uzme u obzir da se SNSD nametnuo kao ekskluzivni zaštitnik Srba u BiH, ne može a da se ne postavi pitanje: Otkud onda sa “Bakirovcima” i “Čovićevcima” u tolikim opštinama?

Zaštitnici Srba su uspjeli da u periodu od 1999. do danas na nivo Bosne i Hercegovine prenesu Sud i Tužilaštvo, grb i himnu Srpske, registracijske automobilske tablice, Zakon o odbrani, izgubili su jasenovačku građu i još mnogo toga. Najbolnije je Brčko.

Zadnje što su zaštitnici Srba uspjeli da izgube jeste vojna imovina i Dan Republike, koji u našem zakonu više ne stoji kao nekada. Sada je poput npr. Srpske Nove godine.

Danas postoji opasnost od prenosa nadležnosti u bankarskom sektoru, jer je to očigledno jedan od uslova MMF-a. O tome su pisali mnogo veći stručnjaci od mene, tako da je to neću dalje obrazlagati.

O ekonomskim aspektima da ne govorim. Bijela kuga nam, zajedno sa odseljavanjem ljudi zbog potrebe za poslom, desetkuje stanovništvo, a i oni koji rade sa platom koju primaju (u prosjeku) mogu namiriti svega četrdesetak odsto potrošačke korpe.

Kako prostor ne trpi prazninu, ogroman broj Srba koji napuštaju Srpsku zamijeniće neki drugi ljudi. Oni neće biti Srbi, to je valjda jasno svima.

Nemojte nas više štititi, molimo vas.