autor: Srđan Šekara

Kada je zaigrao za prvi tim River Plejta 1947. godine njegov tim je osvojio titulu prvaka Argentine, a Alfredo Di Stefanoprvi put postao najbolji ligaški strijelac. Ovaj podvig postigao je još dva puta u Kolumbiji, i čak pet puta u Španiji.

Poslije velikog generalnog štrajka u Argentini, počela je selidba najboljih fudbalera u druge južnoameričke zemlje. Di Stefano je prihvatio poziv kolumbijskog Milijonariosa iz Bogote i na 294 utakmice postigao 267 golova. Osvojio je tri titule prvaka Kolumbije (1951, 1952 i 1953.).

U punoj snazi i velikoj formi sa 27. godina postao je član Real Madrida 27. septembra 1953. godine. Januara 1961. godine proslavio je dva jubileja: u susretu protiv Real Sosijedada odigrao je 400 utakmicu za Real i postigao 350ti go. Na kraju je bio član najslavnije generacije kraljevskog kluba koju je ovaj klub ikada imao, osvojio je sedam titula prvaka Španije (1955, 1957, 1958, 1961, 1962, 1963 i 1964.) i pet titula prvaka Evrope i to sve uzastopno od 1956-1960.). Kao reprezentativac Španije odigrao je 31 utakmicu i postigao 23 gola. Debitovao je 30. januara 1957. godine protiv Holandije (5:1), a od dresa nacionalnog tima oprostio se na Svjetskom prvenstvu u Čileu 1962. godine protiv Brazila (1:2).

Mario Kempes

Prvi put u istoriji svjetskog fudbala dogodilo se da jedan igrač pobere sve lovorike na jednom svjetskom prvenstvu: titule svjetskog šampiona, najbolji igrač u pobjedničoj ekipi, najbolji igrač svjetskog šamoionata, najbolji strijelac i najdisciplinovaniji igrač. Ovo su trofeji koje je osvojio Mario Kempes na Svjetskom prvenstvu 1978. u Argentini.

Utakmica finala ušla je u istoriju. Buenos Ajres, 25. jun 1978.

Argentina: Filjol, Oguin, Galvan, Pasarela, Tarantini, Ardiljes (od 65 min. Larosa), Galjego, Kempes, Bertoni, Luke, Ortiz (od 74. min Hausman)

Holandija: Jongbled, Janse (od 72. min Šurber), Brands, Krol, Portvlit, Han, V. Van der Kerkof, Neskens, R.Van der Kerkof, Rep (od 58. min Numinga), Rensenbrink

Žestoka i neizvjesna borba. Kempes je u 38. minuti postigao vodeći go i dugo se činilo da će to biti i konačan rezultat. Ali samo devet minuta prije kraja utakmice, Portvlit je izjednačio. U posljednem minutu utakmice Rensenbrink je pogodio prečku... Produžetak utakmice. Ko će biti novi svjetski prvak? Stadion je u delirijumu. A onda junak najvećeg trijumfa u istoriji argentinskog fudbala, Kempes ponovo stupa na snagu u 104. minutu i postiže odlučujući pogodak. Deset minuta kasnije Bertoni je samo potvrdio slavlje koje Buenos Ajres nije doživio, Argentina je pobjedila sa 3:1 i prvi put osvojila najveći trofej svjetskog fudbala.

Kao najatraktivniji fudbaler Argentine, Kempes je za rekordan transfer u istoriji argentinskog fudbala,od 600.000 dolara, prešao u špansku Valensiju u ljeto i dvije sezone uzastopno bio najbolji ligaški strijelac 1976/77. godine sa 24. pogotka, i 1977/78. sa 28 pogodaka.

Poslije Svjetskog prvenstva 1978. godine u Argentini, na kome je njegova fudbalska zvijezda ušla u zenit, dobio je najveće priznanje u karijeri: izabran je za najboljeg fudbalera Južne Amerike. Tada je potpisao i novi trogodišnji ugovor sa Valensijom. Septembra 1978. godine primio je i špansko državljanstvo (prezime Kempes je njemačkog porijekla, a majka mu potiče iz porodice italijanskih doseljenika,ali je zadržao i argentinsko).

Kao član Valensije, najradosniji trenutak doživio je prilikom finalne utakmice Kupa Španije 1979. godine, kada je sa dva gola srušio veliki madridski Real.

Za boje reprezentacije Argentine odigrao je 43 utakmice i postigao 20 golova. Debitovao je 23. septembra 1973. godine protiv Bolivije (1:0) u La Pazu u kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo 1974., na kome je odigrao sve utakmice za reprezentaciju Argentine, kao najmlađi učesnik ovog šampionata.

Poslije Svjetskog prvenstva 1978. godine, igrao je do 1979. u Valensiji, a onda se vratio u Argentinu u slavni River Plejt, koji je u to vrijeme sa klupe predvodio slavni Di Stefano.

Lav Jašin

Za fudbal SSSR-a značio je u svijetu više nego sve reprezentacije ove zemlje i prije i poslije njega. U svom tradicionalnom crnom dresu branio je na svim kontinentima. Ubrajaju ga među najbolje golmane svih vremena, i on je bio prvi golman koji je proglašen za najboljeg fudbalera Evrope 1963. godine.

Karijeru je počeo i završio u moskovskom Dinamu, čiji član je postao sa 16. godina, igrajući odlično i hokej na ledu. Sa Dinamom je osvajao nacionalno prvenstvo SSSR-a pet puta: 1954, 1955, 1957, 1959 i 1963., a tri puta je osvajao Kup SSSR-a-1953, 1967 i 1970. Jedanaest puta proglašen je za najboljeg fudbalera SSSR-a. Za reprezentaciju je debitovao 8. septembra 1954. godine protiv Švedske (7:0) u Moskvi i do 1967. godine kada se protiv Grčke (4:0) oprsotio od reperezentacije branio 78 puta i primio 72 gola (prosjek 0.93).

Prvi veliki trofej osvojio je na olimijskom fudbalskom turniru 1956. u Melburnu, na kome je primio u 7 utakmica samo jedan go, a njegov tim je osvojio zlatnu medalju u finalu protiv Jugoslavije-1:0. Na prvom šampiontau Evrope 1960. godine u Parizu osvojio je titulu prvaka Evrope, takođe u finalu protiv Jugoslavije 1:0. Bio je učesnik na tri svjetska šampionta 1958, 1962 i 1966. Bio je i u Meksiku 1970.,ali nije ulazio u igru. Pošto je proglašen za najboljeg fudbalera Evrope, Jašin je 23. oktobra 1963. godine branio go svjetske selekcije protiv Engleske.

Od fudbala se simbolično oprostio u 41-oj godini na spektakularnoj utakmici koja je u njegu čast organizovana 27. maja 1971 .godine, uz prisustvo asova kakvi su Mazurkijevič, Faketi, Gerd Miler, Bobi Čarlton, Dragan Džajić...