Kako bi izgledalo i kako bi reagovali Bošnjaci da Srbi organizuju komemoraciju srpskim žrtvama 11. jula prije podne u Potočarima?

Da bi razumjeli moj današnji komentar i pitanje treba krenuti od mjesta Drvenija, na Skenderiji gdje je postavljeno 8 spomen -ploča poginulim i ubijenim vojnicima Armije RBiH. Sedmorici (7)  vojnika koji su poginuli u borbama sa Vojskom Republike Srpske, a jedan od njih Slaven Markešić (jedan od devet pripadnika MUP-a BiH, koga je ubio Mušan Topalović - Caco, u danu kad je i on sam ubijen.

Precizna analiza dostupnih podataka o njima, podaci sa spomen-ploča i podaci iz knjige “Bosanska knjiga mrtvih”, autora Mirsada Tokače, govore:

1. niko od sedmorice (7) vojnika čije se spomen ploče nalaze na Skenderiji nije poginuo na Skenderiji 3.maja 1992. godine;
2. niko od sedmorice (7) vojnika čije se spomen ploče nalaze na Skenderiji njih nije poginuo na Skenderiji tokom građanskog rata.
3. ubijenog vojnika Slavena Markešića, ubio je komandant Armije RBiH Mušan Topalović-Caco, 26. oktobra 1993.godine, tokom Opracije Trebević 2, kada je i on ubijen.

Da zaključim, na osnovu analize podataka koji su vezani za ovih 8 (osam) poginulih i ubijenih pripadnicima Armije RBiH. ne postoji nikakva logična poveznica, između ličnosti koje su poginule ili ubijene, čije se spomen-ploče nalaze na Skenderiji, sa 3.majem 1992.godine, i komemoracije na tom mjestu koje organizuju i obilježavaju Zelene beretke 3.maja.

Slažem se sa ocjenom Gorana Simića koje je napisao na društvenim mrežama da ovo "Bošnjačko okupljanje je provokacija Srbima", koji na Skenderiji tog dana organizuju komemoraciju, odaju počast ubijenim Srbima, pripadnicima JNA, koji se stvarno ubijeni na Skenederiji 3. maja 1992.godine.

Ovih dana mnogo se priča o vojnoj koloni JNA koja se kretala Dobrovoljačkom ulicom, 3.maja 1992.godine kao o legitimnom vojnom cilju, i naglašava da je napad na nju od strane paravojnih bošnjačkih jedinica legitimni ratni sukob. Poznato su dvije strane da se neki ratni događaj tako imenuje, međutim, činjenice ne potvrđuju da je ovaj ratni događaj od 3. maja na Skenderiji, ratni sukob.

U ovom ratnom događaju, 3.maja ubijeno (jer nije bilo ratnog sukoba da bi ih imenovao kao poginule)  je šest (6) pripadnika JNA, a više ranjeno. Još jedan argument da ovo nije ratni sukob je činjenica da ne postoje javno dostupne informacije o broju ubijenih, poginulih i ranjenih pripadnika bošnjačkih paravojnih jedinica.

Sve činjenice o napadu  na vojnu kolonu JNA koja se kretala gradom u mirnodopskom rasporedu, bez namjere da upotrijebi oruđa i oružja sa kojima je raspolagala, i činjenice o posljedicama napada ukazuju de postoji opravdana sumnja da su pripadnici bošnjačkih paravojnih jedinica tog dana, 3. maja 1992.godine, počinili više ratnih zločina nad pripadnicima JNA.

U Potočarima se svake godine 11.jula organizuje komemoracija bošnjačkim žrtvama Srebrenice koje su ubijene ili poginule u toku jula 1995. godine.

Za razliku od Bošnjaka Sarajeva koji bez ikakve opravdane, argumentovane osnove na Skenderiji, 3. maja,  organizuju provokacije pod izgovorom da je to komemoracija poginulim i ubijenim Bošnjacima Skenderije, Srbi Srebrenice imaju osnovu, činjenice da organizuju 11.jula u Potočarima komemoraciju, i odaju počast ubijenim i poginulim Srbima, koji su ratne žrtve iz jula mjeseca 1992.godine.

Srbima to nije palo na pamet,  iako imaju argumente za to (ubijeni i poginuli Srbi u julu mjesecu 1992.godine, na teritoriji Srebrenice) da to učine u Potočarima, 11.jula prije Komemoracije ubijenim i poginulim Bošnjacima Srebrenice, već tu komemoraciju organizuju 12.jula u Bratuncu ili u Srebrenici, poštujući bol i tugu bošnjačkih porodica koji dolaze 11.jula na komemoraciju u Potočare.

Prenošenje blogova i tekstova sa portala Frontal dozvoljeno je nakon isteka 48 časova od objave bloga ili uz pismeno odobrenje redakcije (05.05.2022.)